"suya sabuna dokunmayan" İstanbul halkı

İstanbul'da bahar denince özellikle ardından yaz gelecek olunca, insanın keyfini kaçıran başka bir konuyu ele almak istiyorum. Türk insanın ne kadar temizlikten uzak olduğuna. Etrafta yine harika kokular yükselmeye başladı, çünkü bizim insanımız "suya sabuna dokunmadan" yaşıyor. Mecazi anlamda zaten cuk diye oturan bu deyiş, ne yazık ki gerçek anlamda da kendini güzelleşen havayla hissettirmeye başladı. Her gün duş almayı geçtim, haftada bir bile duş almayan, ellerini yıkamayı günde bir kez hatırlayan yada hiç hatırlamayan, ağız temizliğine dikkat etmeyen, temiz kıyafetlerini hafta başı giyip, hafta sonuna kadar tekrar tekrar giyen insanların şehri İstanbul. Benim gibi temizlik takıntısı olan insanlar için bahar ve yaz bu sebeple çekilmez bir hal alıyor. İnsan içine çıkmaktan korkuyorum, yolda, toplu taşıma araçlarında, adliyelerde zorla nefes alıyorum, sinir krizleri geçirmemek için kendimi zor tutuyorum. İnsanlar etrafa yaydıkları kokuların farkında değil mi? Ya da farkında ama bu kadar mı saygı duyuyurlar kendilerine? Anlam veremiyorum.