ne yaz ne kış
ne ilk ne de sonbahar
dönüşünü bekler sevdiğin
adı konmamış mevsimin..
güneşi doğmamış yeni gün başlar
günü aydınlanır,
gül yüzü değil
bir mucize bekler sevdiğin..
dünü özler, bugünü uyutur
yarını düşünmez sevdiğin
yarım kalmış hazin aşkının
yükü omzuna ağır gelen acının
çaresiz,
yalnız,
bitkin
geçip gitmesini diler sevdiğin.
kapının açılmasını,
"ben geldim" demeni
sımsıkı sarılmanı bekler sevdiğin..
bu kabus bitsin diye
bir ömür bekler sevdiğin..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder