hiçlik

Nasıl sıkıntılı içim.Nasıl acıyorum her geçen güne? Kaçırıyorum sanki bir şeyleri. Yaşlanma telaşı da aldı şimdiden beni. 30'a 1 kala, sanki hiç bir şeyi beceremedim. Boşuna yaşadım sanki. Çok önemsiz çok küçük bir noktayım! Ne önemli yapar insanı onu da hiç bilmiyorum aslında. Ama yine de içimden bir ses,"başka türlü olmalıydı" diyor. Başka türlü olmalıydı!

Dürüst olunca insan kendine, çok eksik görüyor, çok başarısızlık. Çoğu zaman da olmuyoruz ya.Kendimizden bahsederken bakıyorum da..Ooo neler neler? Düşündüm sabah Çiko'yla gezerken, neleri yarım bıraktım diye. O kadar az şeyi denemişim ki, yarım bıraktıklarım bile çok az. Ona bile hayıflanamadım anlayacağınız. Utanıyorum kendimden, yazarken daha da çok utandım.