bir bakış, bir ses alıp götürdü kötü anılara. kaybolmak istedi. gözlerini kapattı, kimse görmesin diye. sustu kimseyi duymamak için. canı acıyordu. canı acırken vücudunun yandığını hayal etti. önce kollarında başladı yavaş yavaş tüm vücuduna yayıldı alevler. ama dokunamadı kafasındaki karıncalara. onlar tüm geçmişin kötü anlarını bir bir taşıyordu bugüne. kaçamadı onlardan. duymamak için inlemeye başladı. olmadı. ağladı. sonra ağlamamalıyım dedi. ben güçlüyüm. yalnız da kalsa kocamandı o. gördüler kapının aralığından yataktaki kıvranan halini. tahammül edemediler. acısı bile sahte geliyordu onlara. kapadılar kapıyı üzerine. kalktı kapattı perdesini odanın. sustu günlerce. sessizlik kılıç gibi kesti gerçekliğini hayatın. korkuyordu ama cesur bakışlar takındı. acıyordu içi ama gülümsedi zoraki. hakettiğin alacağı günün hayaline daldı..
günler geçti. haftalar. aylar geldi geçti. yıllar devrildi. hakettiğini alacağı günü beklerken hala, belki de bir bok haketmiyorum diye düşündü.sonra kafası karıştı. hangisi bugün hangisi geçmişti bilemedi..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder